Barok heykel, 17. yüzyılın başları ile 18. yüzyılın ortaları arasındaki dönemin Barok tarzıyla ilişkilendirilen heykeldir. Barok heykelde figür grupları yeni bir önem kazandı ve insan formlarında dinamik bir hareket ve enerji vardı; bunlar boş bir merkezi girdap etrafında spiral çiziyor veya çevredeki alana doğru uzanıyordu. Barok heykel çoğu zaman birden fazla ideal görüş açısına sahipti ve Rönesans'ın rölyeften yuvarlak olarak oluşturulan heykellere doğru genel bir devamını yansıtıyordu ve geniş bir alanın ortasına yerleştirilmek üzere tasarlanmıştı - Gian Lorenzo Bernini'nin Fontana'sı gibi ayrıntılı çeşmeler dei Quattro Fiumi (Roma, 1651) veya Versailles Bahçeleri'ndekiler Barok bir uzmanlık alanıydı. Barok üslup, heykele mükemmel bir şekilde uyuyordu; Bernini, St. Theresa'nın Ecstasy'si (1647-1652) gibi eserlerde çağın hakim figürüydü.[1] Barok heykellerin çoğu, izleyici için dönüştürücü bir deneyim yaratmak amacıyla gizli aydınlatma veya su çeşmeleri gibi ekstra heykelsi unsurlar ekledi veya heykel ve mimariyi birleştirdi. Sanatçılar kendilerini klasik gelenekte görüyorlardı, ancak bugün görüldüğü gibi daha “Klasik” dönemlerin heykellerinden ziyade Helenistik ve daha sonraki Roma heykellerine hayranlık duyuyorlardı.[2]

Barok heykel, Rönesans ve Maniyerist heykeli takip etti ve yerini Rokoko ve Neoklasik Heykel aldı. Roma, stilin oluştuğu ilk merkezdi. Stil Avrupa'nın geri kalanına yayıldı ve özellikle Fransa, 17. yüzyılın sonlarında yeni bir yön verdi. Sonunda Avrupa'nın ötesine, Avrupalı ​​güçlerin sömürge topraklarına, özellikle de Latin Amerika ve Filipinler'e yayıldı.

Protestan Reformu, Kuzey Avrupa'nın büyük bölümünde dini heykellere neredeyse tamamen son vermişti ve her ne kadar özellikle portre büstleri ve mezar anıtları için seküler heykel devam etse de, Hollanda Altın Çağı'nın kuyumculuk dışında önemli bir heykel bileşeni yoktu.[3] Kısmen doğrudan tepki olarak heykel, Orta Çağ'ın sonlarında olduğu gibi Katoliklikte de öne çıktı. Katolik Güney Hollanda, 17. yüzyılın ikinci yarısından başlayarak, kilise mobilyaları, cenaze anıtları ve fildişi ve şimşir gibi dayanıklı ahşaplardan yapılmış küçük ölçekli heykeller de dahil olmak üzere çok çeşitli Barok heykeller üreten birçok yerel atölyeyle, Barok heykelin gelişmesine tanık oldu. . Flaman heykeltıraşlar, Barok deyimin Hollanda Cumhuriyeti, İtalya, İngiltere, İsveç ve Fransa dahil yurt dışına yayılmasında önemli bir rol oynayacaktı.[4]

18. yüzyılda heykellerin çoğu Barok çizgilerde devam etti; Trevi Çeşmesi ancak 1762'de tamamlandı. Rokoko tarzı daha küçük eserlere daha uygundu.[5]

İçindekiler
1 Kökenleri ve Özellikleri
2 Bernini ve Roma Barok heykeli
2.1 Maderno, Mochi ve diğer İtalyan Barok heykeltıraşlar
3 Fransa
4 Güney Hollanda
5 Hollanda Cumhuriyeti
6 İngiltere
7 Almanya ve Habsburg İmparatorluğu
8 İspanya
9 Latin Amerika
10 Not
11 Kaynakça